Οι γλωσσοδέτες των παιδικών μας χρόνων!

0

Χαρούμενες στιγμές στο σχολείο. Γέλια, πειράγματα και… αγώνας για να μην μπερδευτούμε. Για να τους πούμε αυτή τη φορά σωστά!

Οι γλωσσοδέτες των παιδικών μας χρόνων!

Τους θυμάστε;

 

– Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ” τον ήλιο ξεξασπρότερη.

– Μια πάπια, μα ποια πάπια; Μια πάπια με παπιά.

– Καλημέρα καμηλιέρη. Καμηλιέρη καλημέρα

– Της καρέκλας το ποδάρι,
ξεκαρεκλοποδαρώθηκε
ποιος το ξεκαρεκλοποδιάριασε
ο ξεκαρεκλοποδαράς.

– Ανεβαίνω, κατεβαίνω,
μπαινοβγαίνω κι
ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω.
Βρίσκω πόρτες κλειδωτές,
κλειδωμένες και
κλειδαροαμπαρωμένες.

– Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας
ο τζιτζιμιτζιχότζιρας,
ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά
στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά,
να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα
τζιτζιμιτζιχότζιρα

Μια κούπα καπακωτή,
μια κούπα ξεκαπάκωτη
μια κούπα καπακωμένη,
μια κούπα ξεκαπακωμένη!

– Ο γιος του Ρουμπή, του Κουμπή,
του ρουμποκομπολογή,
βγήκε να ρουμπέψει, να κουμπέψει, ν
α ρουμποκομπολογέψει,
και τον πιάσαν οι ρουμπήδες,
οι κουμπήδες, οι ρουμποκομπολογήδες.

– Ο παπάς ο παχύς , έφαγε παχιά φακή.
Γιατί παπά παχύ , έφαγες παχιά φακή;

– Η μυγδαλιά μου η τσιγδαλιά μου,
η μυγδοτσιγδοκοκαλιά μου,
κάνει μυγδαλίδια, τσιγδαλίδια,
μυγδοτσιγδοκοκαλίδια.

– Η συκιά μας η διπλή, η διπλογυριστή,
κάνει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά.
Πάει ο σκύλος ο διπλός, ο διπλογυρι-γυριστός,
να φάει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά.

– Εκκλησούλα μολυβδοκολοπελεκητή,
ποιος σε μολυβδοκολοπελεκητούσε;
Ο γιος του μολυβδοκολοπελεκητή.

– Κάστανα βραστά σκαστά
με τη βραστή σκαστή κουτάλα.

– Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδόπιτα
Πίτα σπανακόπιτα,
σπανακολαδοφραγκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα

– Σκουληκομερμηγκότρυπα με τα
σκουληκομερμηγκόπουλά σου,
βάλε τις μπάρες, τις αμπάρες,
τις κλειδαοαμπαραμπάρες,
γιατί έρχεται ο κότσυφας,
με τα κοτσυφομοτσυφοπαιδόπουλά του,
να σου φάει τα σκουλήκια, τα μερμήγκια,
τα σκουληκομερμηγκοπαιδόπουλά σου.

– Πάγκος δίπαγκος, τρίπαγκος, τετραδοταβλόπαγκος

_ Φίλος έδωσε σε φίλο τριαντάφυλλο με φίλο.
Φίλε φύλαγε το φύλλο, μην το δώσεις σε άλλο φίλο.